Spoken en beren

Ondanks de onfortuinlijke afsluiting van gisteren hebben we heerlijk geslapen in de cabin, lekker zonder airco, met open raam. Voordat we Yosemite ingaan, gaan we eerst naar ghosttown Bodie, 20 mijl noordelijker. Bodie is genoemd naar William Bodie die hier in 1859 goud vond,  waarna het mijnstadje ontstond en uitgroeide tot 10.000 inwoners in 1879. In de periode tot 1940 is hier voor miljoenen aan goud en zilver gedolven. Daarna werden de opbrengsten minder en hielden de mensen het voor gezien, ook vanwege de strenge winters en een aantal branden die een groot deel van de huizen vernietigde:(. 1 voor 1 trokken ze Bodie uit en lieten hun huizen achter, soms nog met de kopjes op tafel. Nu is het een State Park, waar zoveel mogelijk de huizen zoals ze achtergelaten zijn in stand gehouden worden, je kan overal door de ramen naar binnen kijken naar de vervallen interieurs en een beetje een idee krijgen hoe het leven toen geweest moet zijn. Zoals bv bij de General Store, waar de blikjes in de schappen staan te verstoffen en het casino met de roulette  en de fiches nog op tafel. We hebben vandaag ook een lekker spookweertje, bewolkt en winderig, waardoor je vanalles hoort piepen en kraken als je tussen de huizen doorloopt;). 
Verder liggen er overal resten van autos, karren en ander ijzerwerk, zoals dat hoort bij een echte ghosttown. 
Rond 1 uur zijn we uitgekeken en gaan we op weg naar Yosemite met de vraag of we nog wel een kampeerplekje zouden kunnen vinden, want dit park is echt heel druk in de zomer. We rijden het park binnen via de Tiogapas op 3000m en vervolgen onze route over de Tiogaroad. Yosemite is weer een heel ander park en vooral bekend van de vele watervallen en de granieten rotsformaties waarvan de Half Dome de bekendste is. Bij de ingang wordt ons al verteld dat de populaire campings in de valley allemaal al vol zijn, bij de kleinere campings langs de Tiogaroad maken we nog wel kans. De eerste rijden we voorbij, de volgende White Wolf is nl iets minder primitief, maar als we daar aankomen blijkt hij al vol te zijn:(. Snel terug naar de 1ste camping, Porcupine Flat en daar zijn nog maar 3 plaatsen, net op tijd dus:). In Yosemite zijn de zwarte beren meer gewend aan mensen en ook  actiever, elke campingplek heeft daarom een grote ijzeren kast waar al het eten in moet, niks mag er in de auto blijven, zelfs geen tandpasta.  Beren ruiken nl. heel goed en zijn zo sterk zijn dat ze de auto dan openbreken. De berenkasten zijn zo gemaakt met een speciaal slot, dat de beren ze niet open kunnen krijgen. De campinghost vertelt dat er  2 "huis" beren rond de camping lopen, dus we moeten ons er echt aan houden. 
We maken weer een lekker vuur want op 2400m koelt het 's avonds flink af en de beren? Die laten zich gelukkig niet zien.