Yes or no, that's the question

Weer een zonnige dag als we wakker worden, dat maakt ons overmoedig en we gaan met korte broek de bus in, welliswaar een warm setje in de rugzak mee.
Een 2de poging om het Edinburgh Castle te bekijken, maar de rij is nog langer dan gisteren, we houden het voor gezien, eenmaal binnen moeten we bij deze drukte waarschijnlijk ook schuifelend door de kamers, No dus, niet aan ons besteed.
We hadden ons ook voorgenomen vandaag de hike naar Arthurs Seat te doen, het startpunt ligt net voorbij het paleis van de Queen, dus we moeten weer de Royal mile af. Onderweg blijven we nog een paar keer staan bij verschillende optredens, maar rond 2 uur staan we aan de voet van Arthurs Seat. Een oude vulkaan waarvan de top 252m boven Edinburgh uitsteekt. Eenmaal boven heb je een geweldig uitzicht over Edinburgh, de zee en fjord Forth. Volgens het informatiebord kunnen we tot 94 km ver kijken, niet gek voor een schotse doordeweekse dag, het zonnetje komt dan ook regelmatig door de wolken heen. Yes!

Eenmaal beneden moeten we hoognodig naar het toilet en aangezien je gewoon het gebouw van het Schotse Parlement tegenover het paleis kunt binnenlopen, besluiten we dat even te doen. Gewoon is wel wat kort door de bocht, want we moeten door de security, alles uit en af, alsof we het vliegtuig in moeten, pfff en dat als je hoge nood hebt.
Het gebouw is trouwens geweldig mooi, moderne architectuur in 2004 geopend. Eenmaal binnen maken we van de gelegenheid gebruik om het schotse parlement in actie te zien, je kan nl gewoon op de tribune gaan zitten net als bij ons in de 2de kamer. Ze maken hier wel iets meer herrie als ze het eens zijn met de spreker, roffelen op de tafels en stampen met de voeten, we snappen niks van de discussie maar dit is wel leuk om te zien. Schotland stemt trouwens 18 september of ze onafhankelijk willen worden van Engeland, best een big thing nu. Overal zie je Yes or No.

Inmiddels is het weer pubtijd, bier en whisky worden zo'n beetje het vaste patroon (yes!) en we worden overmoedig en willen nu ook wel eens zo'n show van een standup comedian zien, dat moet niet zo moelijk zijn want overal krijg je een flyer in je hand gedrukt. We besluiten willekeurig een zaaltje in te duiken en staan ineens met 5 andere mensen voor een podiumpje, 2 mensen houden het snel voor gezien dus met 7 man publiek begint de show. Weglopen doe je dan ook niet meer (Yes, maar Iiever No...) en een beetje awkward is het wel, ook voor de standups die er nog wat van proberen te maken en tja dan weet je het wel, vooral ten koste van de dutch family op de eerste rij. Sam en Iris weren zich kranig op hun beste engels. Na een uurtje staan we weer op straat na deze hoofdrol in een 1 van de vele shows van de Edinburgh Fringe, toch erg gelachen en een ervaring rijker. Na een pubmaaltijd lopen we nog een zaaltje binnen, deze keer kijken we eerst goed of er wel wat meer publiek zit, gelukkig wel en durven we erbij te gaan zitten. Ook deze show is leuk en al met al is het deze keer inmiddels 11 uur voordat we in de bus naar de camping schommelen.